جشن بز نر

✔️ رمان جشن بز نر نوشته ماریو بارگاس یوسا تصویر تکان دهنده یک دیکتاتور است.
ماریو بارگاس یوسا با نوشتن رمان خشم‌آلود و مسحور کننده «سور بز»، اثری از خود به جا گذاشته که در پانتئون کوچک رمان‌های کلاسیک آمریکای لاتین، در کنار «پاییز پدرسالار» گابریل گارسیا مارکز و «من برتر» اگوستو روآ باستوس قرار می‌گیرد؛ آثاری که خطرات و مزایای جنبی اقتدار گرایی و عواقب مرگباری که دیکتاتور‌ها می‌توانند بر زندگی مردم عادی داشته باشند، مورد کند و کاو قرار می‌دهند. این کتاب جا افتاده‌ترین اثر داستانی آقای بارگاس یوسا از زمان انتشار رمان دلچسب «عمه جولیا» (۱۹۸۲) است؛ همان قدر که آن کتاب کمیک بود این کتاب سیاه و تراژیک است. «سور بز» که بر اساس حوادث دوره سی ساله حکومت «رافائل تروخییو» (۱۹۶۱-۱۹۳۰) بر جمهوری دومینیکن نوشته شده، تصویر تکان دهنده و حیرت آوری از یک دیکتاتور ارائه می‌دهد؛ یکی از شخصیت‌های رمان او را «شیطان» می‌خواند و می‌گوید: «تمام بلایایی که کشورش در طول تاریخ به واسطه اشغال شدنش توسط‌هائیتی، تهاجم اسپانیا و آمریکا، جنگ‌های داخلی، نزاع بین فرقه‌ها و رهبران شان، تحمل کرده و تمام فجایع طبیعی، مثل زمین لرزه و توفان‌های ویران‌گر که از آسمان و دریا و مرکز زمین بر مردم دومینیکن نازل شد، یک طرف و بلایی که تروخییو با استبداد خودش بر سر این کشور آورد، یک طرف!»

«تروخییوی» بز که تکاور‌های نیروی دریایی آمریکا او را به هنگام اشغال جمهوری دومینیکن توسط آمریکا (۲۴-۱۹۱۶) آموزش داده بودند، اندکی نظم و رونق اقتصادی نصیب کشور ساخت و تهدیدات کشور همسایه؛ یعنی، «هائیتی» را خنثی کرد، ولی کشور به دلیل از دست دادن آزادی‌های مدنی بهای سنگینی را پرداخت.